SİNEMA VE TELEVİZYONDA YENİ BİR KADIN HAREKETİ: ARABESKİN ÂŞIK KADINLARI

Özet

Arabeskin Âşık Kadınları isimli belgesel dizi, ötekileştirilen, görünür oldukları

hâlde görmezden gelinerek sömürülen arabesk kadın şarkıcıların dezavantajlı

yaşam öykülerini ve suskunluklarının sebeplerini anlatmaktadır. Dizide aktarılan

kadınların hikâyesi, madunun suskunluğuna örnek teşkil etmektedir. Hikâyenin

yine erkek çoğunluğun üretiminde duyulur ve görünür olması, şarkıcıların

içselleştirilmiş maduniyetini yansıtan, üzerinde düşünülmesi gereken bir konudur.

Dizi, içerik olarak cinsiyet eksenli adaletsiz sömürü düzenini anlatıyor olmasına

karşın madunun konuşmasına olanak sağlayan yapının erkek üretiminde ve

kontrolünde olması toplumsal yapıyla örtüştüğünden, madunun gerçekten konuşup

konuşmadığı sorgulanmalıdır. Her bölümünde madun, doğrudan kendisi ya da

yakınları aracılığıyla “konuşturulduğu”, kimlik olarak merkezde olduğu hâlde,

içerik ve mekân hâkimiyetinin erkeklik kurgusundan kazanıldığı ve kaybedildiği

dizi mecrasında Arabeskin Âşık Kadınları, “hegemonik erkeklik” üretimi bir yapım

olarak feminist içeriğini ve iddiasını korumaya çalışır. Bu bağlamda madunun

erkek egemen yapıda konuşabilme imkânı/imkânsızlığı ve ölçüleri açısından

dizi önemli bir boşluğu doldurmasına karşın, o boşluğu bir kez daha oluşturur